Vuruldum Anne Şiiri
Dağlar da yanarken devrim ateşi.
Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne.
Halkıma adadım anne bu başı.
Vuruldum, vuruldum,vuruldum anne
Bu benim davamdır, kavgamdır dedim.
Sol yanımdan anam kurşunu yedim.
Yanıyor bedenim uyuştu tenim.
Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne.
İnandım sevdiğim devrim sözüne.
Ateşleri koydum kendi özüme.
Kurşun değdi sol yanımdan yüzüme
Vuruldum,vuruldum,vuruldum anne.
Gece karanlıktı müfreze sardı.
Kurşun yedim anam yaram çok azdı.
Kanayan yarama dostlar tuz sardı
Vuruldum,vuruldum, vuruldum anne
Sürünerek bir duvara yaslandım
Yüreğimde kör kurşunlar paslandı
Felek düşman oldu bize hırslandı.
Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne
Gece oldu sardı müfreze timi
Delik deşik etti kurşunlar beni.
Durmuyor akıyor yaramın dem’i
Vuruldum, vuruldum,vuruldum anne.
Çevirdi Jandarma dört bir yanımı.
Kestiler yolumu yaktı canımı.
Bir ağaca bağladılar dalımı.
Vuruldum,vuruldum,vuruldum anne.
Bedenimi işkenceye çektiler.
Cer yan ile tırnaklarım söktüler.
Akan göz yaşımı yere döktüler.
Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne.
Korhaniyim beni benden aldılar.
Umudumu düşlerimi çaldılar.
Acımadan mapuslara saldılar.
Vuruldum,vuruldum, vuruldum anne
Aşık Korhani
Bir önceki yazımız olan Tun hitaben Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.