Kalbe Konan Kelebek Şiiri
Ölürüm yoluna dersin de unutursun
Yemyeşil sevdanı öfkenle kurutursun
Canını yakar da pişmanlık duydurursun
Gül gibi soluşun niye, sor bir kendine
Kalbinin sesinle yürü yolun sonuna
Hak yeri bulmaz ki, sor istersen kanuna
Acıman kalmamış sızlatıyor soluna
Saç başı yoluşun niye, sor bir kendine
Bir önceki yazımız olan Aşk Kal Dedi Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.