Duman Şiiri
Bir duman uğruna
Ne yürekler yanıyor
Ormanlar kül oldu
Yuvalar çocuk doldu
Söndür artık bu dumanı
Dostlar terk etti beni
Dumandı dostu yeni
Düşün kıracağın yuvayı
Canın sıkılır tüttürürsün
Duman üstüne duman oldum
Nefret ediyorum sigaradan
Ne yazık ki pasif içici oldum
Dostlar dertli dinlemiyor sözümü
Ben kaybetmedim özümü
Kızmamış gibi yapsam da
Üzülüyorum dostlar adına
Cellattır sigara
Şimdi sözüm dostlara
Söndür artık şu dumanı
Kavuşun sağlığa
Kavuşalım huzura
Bahtınur Güven
Bir önceki yazımız olan Aşkın Mevsimi Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.