Ferhat Tunç – Barışsın İnsanlık
Gül incinse dal kırıloır
Sesim sazıma darılır
Uzaktan bir çığlık kopsa
Bağrıma zehir saçılır
Bu kötülük körlük niye
Yaşanan bu ölüm niye
Kardeşçe bir dünya için
Barış olsun barışsın insanlık
Gün uyandı can uyandı
Dağlar taşlar hep uyandı
Yollar barışa dolandı
Barış olsun barışsın insanlık
Ağlar ağlar analar ağlar
Ağladıkça vatan ağlar
Çocuklarım düşlerine
Kan ile korkular damlar
Tarihler hep ölüm yazdı
Toprağa al kanlar sızdı
Bitsin artık bu karanlık
Barış olsun barışsın insanlık
Gün uyandı can uyandı
Dağlar taşlar hep uyandı
Yollar barışa dolandı
Barış olsun barışsın insanlık
Her savaş bir kör yaradır
Kapanmaz hep izi kalır
Kin ve öfke durulmazsa
Vebali yarınlara kalır
Çekilen acılar yeter
Yeter artık ölüm yeter
Uzatın ellerinizi
Barış olsun barışsın insanlık.
Bir önceki yazımız olan Ferhat Tunç - Bahar Gelmedi Bu Yıl başlıklı makalemizde Bahar, Bu ve bu yıl hakkında bilgiler verilmektedir.