Yine De Şiiri
Ne Yalnız geceler geçirdim
Sevdiklerimden uzak yıllarda çöreklendim
Karda hiç kalmadım ama
İliklerime kadar donduğumu bilirim.
Zalim hasretler, anlamsız bakışları,
Bıraksa da gözlerime inatla gülümsedim.
Yılmadım yıkılmadım bitmedim.
Zırhlarımı kuşanıp yoluma devam ettim.
En azgın dalgalarla boğuştum
En kederli şarkılarda yoruldum
Martılardı en yakın dostum
Ara sıra kaybettiğim kendimi
Mısralarda şiirlerde bulurdum
Ne kör düğümlerin içinde kaldım
Coşup duran duygularımı hep bastırdım
Gerçek kimliğimi ortaya koyacak
Bir yer bulamadım.
Ne dar sokaklarda yaşadım
Hüzünleri birbirine bağladım
Ortadaydım kimseye sığınmadım
Yinede umudumu, düşlerimi kurutmadım.
Ceyda Doğan Hayat
Bir önceki yazımız olan Yazdıkça Yaşıyorum Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.