Yetinmek Şiiri
Üzerime sürgülü ömre ait yaşamın
Biri bahar biri yaz biri de hazan dolu
Dörtyanı çepeçevre sancılı bir kuşamın
Kışlara göç verdiği yağmur, boran, kar, dolu
Cehdimle sabrın ecri bağladı eli kolu
Susmalarda maharet dili yokladı afet
Bir çok içli çekişle kelam döndü tetikten
Çok geçmezdi kimbilir kopacaktı kıyamet
Bir pervane kanadı uçtu tahta eşikten
Uykular yere düştü yaslandığı beşikten
Bir önceki yazımız olan Ve Hayat Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.