Ve Hayat Şiiri
Keskin bir başağrısı göze vermezken aman
Hafızamı zorlayan fikirler düğüm düğüm
Varıp üstüne doğru isyanla gezdiğim an
Gecenin kör bahtına sızıyordu tebessüm
Birikmiş hüzünleri eziyordu tebessüm
Hayat külliyatında eser benim eserim
Kaç evrim yaşandığı söylenecek hâl miydi
Hasılı bu dünyada nerdeydi efdal yerim
Bir hiçliğe sığınmak doğrusu muhal miydi
Yoksa orada olmak tescilli ikbal miydi
Bir önceki yazımız olan Küvez Çocukları Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.