Varlığım Sende Kaldı Şiiri
Kayboldum yokluğunla varlığım sende kaldı
Ya çık gel kavuşalım ya da beni geri ver
Bu nasıl sevda böyle aklımı serden aldı
Ben mecnun dolaşırken sen halime gülde yer.
Sen mi yalandın yoksa verdiğin sözlerin mi?
Hüsran mı yakan beni, ihanet közlerin mi?
Serap mıydı gördüğüm şahane gözlerin mi?
Bu cevapsız sorular yolun son’a yakın der.
Unutayım diyorum razı olmaz sol yanım
Cehennem ateşiyle yanar acıyor canım
Isıtmaz bedenimi dondu donacak kanım
Vuslat yok bu sevdada görünüyor sonu şer.
Ne istedin vicdansız neydi benimle davan
Oynuyorken gönlümle kime idi o havan
Her gece birleşirde odamda zemin tavan
Ezer bu bedenimi göl olur döktüğüm ter.
Kaç bahar geldi geçti kaç kez bozuldu bağlar
Yaş kemale erişti boşa geçti toy çağlar
Bıkmadı şu gözlerim hâlâ sen diye ağlar
Tükendi yâr mecalim kalmadı dizimde fer.
Gözlerime nakşettim hayalini silinmez
Neredesin çiçeğim yerin yurdun bilinmez
Bu kadar seven gönül lime lime dilinmez
Soyum zalim diyorsan yüz derimi yere ser.
Sanma unutulursun sanma başka severim
Ecel olsan canımı tez al diye everim
Uzattığın ilmiğe severek baş eğerim
Nasıl olsa ölüm var ha biraz geç ha da er.
Şair Dertyoldası
Bir önceki yazımız olan Ya Gel Ya Al Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.