Sonbahar Şiiri
Köpek gözleriyle görüyorum dünyayı
Siyah
ve beyaz
bir o kadar sadık
bir o kadar alık
Yalnızlık
tembel
Ve fakir bir yalnızlık.
Çalı süpürgesiyle çizilmiş.
Düşümde pıhtılaşmış kan
Tavan arasından yeni çıkartılmış
Eski bir kitaptır
ölüm.
Ah ince yüzlüm
Ancak taşarsa
Siler beni bu deniz.
31.10.1995
Melih Çetinkaya
Bir önceki yazımız olan Hakalmaz Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.