Sataşma Şiiri
Soğuk kirli ellerin boğdu gün ışığını,
Çıplak gövdeni, ıssız sokaklara bıraktın.
Görmezlikten gelerek onca tanışığını,
Yine, hırçın gözlerle benim yüzüme baktın.
Karşımdasın, gururlu, yabani bir zevk ile,
İntikamın tadına varmış bir kadın gibi.
Ardında, gölgelerden yüzbinlerce kabile,
Sağır, kör kabileler tıpkı muradın gibi.
Evet, yaprağa minnet duyduğum günden beri,
Omuzlarımda senin isyanını taşıdım.
O isyan birbirine düşürdü kardeşleri,
Ben elimde Habil’in al kanını taşıdım.
Şimdi, dinle beni ey laneti övgü bilen!
Kulak ver sözlerime, onlardır sana vedam.
Kahpe fısıltılarla bir başka ruhtan dilen
Zira düşündü ve de ibret aldı bu adam.
Düşümdüm,düşündükçe yaşanmışlığı sardı,
Acılı, ıstıraplı hatıralar çürüğü.
Vadeden’in vaadi beni aczden kurtardı.
‘Yaralarına merhem zerrenin ölçütlüğü’
Alkan Kangal
Bir önceki yazımız olan Neden Çirkinsin Bugün Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.