Önce İstanbul Şiiri
Önce İstanbul’u gördü gözlerim
Sonra seni…
Mahmur bir martı geçti
Sevdası kanadında gizli
Bir gemi ağlayarak çağırdı beni
Minareler yorgun, yıldızlarla susmaktan
Kim bilir hangi yalnızlıklardan?
Uzattım ellerimi
Ama korktum İstanbul’a alışmaktan…
O gün
Hem yağmur yağıyordu
Hem Güneş vardı
Biliyordum aşk oradaydı…
İstanbul’da buldum ben kendimi
Çöz ellerimi İstanbul
Yüreğim sende rehin kaldı…
Ben tepeden tırnağa
Deli serseri
Sakın darılma bana ey sevgili!
Önce İstanbul’u sevdi yüreğim
Sonra seni…
Fatma Yıldırım
Bir önceki yazımız olan Kuşlar ve Yokluğun Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.