Koca Çınar Şiiri
Çocuklarım, kuşlarım! …
Diyerek yanıp tutuştun
Ömrünün yazında güzünde, karında tipisinde…
Dayanışmayı, bağımsızlığı,
Hele hele sevgiyi gönüllerimizde yoğurdun.
Gözü yurta, kulağı halkta,
Güldürürken düşündüren,
Tadı damakta kalmış, dolu dolu anıların,
Unutulmaz adınla, içimizde sıcacıksın
Biricik hocam…
Dost hocalarıyla, aydınlarıyla
Dost minibüscüleriyle,
Bulutun kınalısı, denizin mavilisi
Yeşilin orman yeşili,
Yazmalarınsa sarı olduğu yerde
Ah bir olabilseydin
Koca çınarım…
‘Yalama oldu bu dünya’deyerek
Uzaklaştın tüm sevilerden.
Heey benim ‘Koca Çınar’ım!
Sadece yapraklarını yakabildiler
Heybetli gövden dimdik
Sulayacağız köklerini
Yeşerecek her yanın…
Biliriz;
Gökyüzündeki, beş on evlek yerde
Değil senin yerin babam..
Biliriz;
Geride kalanlar
Yemezler mirasını
Tahsin Dağlı
Bir önceki yazımız olan Gelirsen Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.