Kayboluş Şiiri
Bir kadın ilerliyordu, gecenin karanlığına
Yıkıldı yıkılacak, ayakları boşlukta
Üşümüş kuşlar konuyordu omuzlarına
Aldırmıyordu, kirpiğin den düşen yaşlara
Sıkmış yumruklarını
Hayata bir yumruk, bir yumruk daha
Önünde bir belirsizlik ki, koskoca
Diller susmuş, beyin uyuşmuş
Çökmüş yanaklarda, zaman durmuş
Firari bulutlardan, saçlarına ak uçuşuyordu
İnanmış bir yalana, meçhule doğru kayboluyordu
Hala merak konuşudur.
Böyle zalimler, rahat uyuya biliyor mudur
Rabia Yasin Çelik
Bir önceki yazımız olan Sildim Seni Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.