Archives
Gözlerin güzellik cevheri midir Madeni alınmış ocak gibiyim Tutkular doldurmuş beden mülkümü Bakışın gasp eder bütün yükümü Gözlerin sevdanın askeri midir? Gözlerinden yürür hayatın özü Tomurcuğa durmuş budak gibiyim Büyür içimizde bu sevda gayrı
Gözlerin gönderir ümid ziyası Yeni aydınlanan şafak gibiyim İlk mi görüyorum gün ışığını? Bakışın başlatır sevda çağını Yelken açın; gönlüm sevgi deryası Gözlerin kömür mü kor kor yanıyor Ateşinle pişmiş toprak gibiyim Gayrı senden başka yağmur istemem Gözlerin çağlayan, bakışın zemzem Yürek bu pınardan içip, kanıyor
hani dedimya sevilirken sevilmemek belki de hata bende suç bende yeterince anlatamadım sevgimi belki de içimdeki sevgiyi dökemedim dile bundan sebepte kızmıyorum hiç kimseye neticede hatayı aramak lazım kendimde hayatta yazılan herşey sana kalır iyisiyle kötüsüyle
acısıyla seviyorum ki ne var bunda insan içten sevdikçe sevgide hile olmadıkça sevdimi tam sevdiğinde içindeki sevdayı dağlara haykırdığında sevgisini içinde yaşadıkça hani dediğim o acı var ya vız geliyor insana
sevmekde hakkım değil mi benim hem sevmek hemde sevilmek… hayatta ben hiç bu kadar sevemem diyordum.. sevsemde diyemem diyordum. ama şimdi hem seviyor hemde söylüyor.. ama acıymış severken sevilmemek bunu da öğrendim bu arada
Hani bir ışık olur ya ulaşılmayan Sen peşinden koştukça senden uzaklaşan Ama umudunu kırmadan belki bir gün diye Önümü görmeden gidiyorum sanki bilinmeze Umudunda olmassa bir gün çıkar gelir diye Belki bir gün sabah da doğan güneş gibi Seninde çıkıp geleceğini düşünmekde olmassa İşte bu hasret çekilmez içimdeki sevdan olmasa
Yarattığın bir anı gibi köşede Duvarın gölgesinde, sinmiş, Karanlığın altında gözükmemeye yüz tutan bir sen. Duvarın üzerinde benim adım,
sen bir yağmur damlası ben bir yağmur damlası güngörmez yaylasına sisli bir baharda yağdık geceydi kaybolduk sen bakının aydınlığına kapıldın ben şimalin karanlığına Siyahın gölgesinde, alıp koy verdi beni, Bir hasret var ki, geceleri yutkulatan, Beni alıp derin, sevdalara daldıran, Bir mazlum var ki,kıyılarda yaşayan, Benide benden alıp,hapislerde bırakan
Animsar misin denize karşi oturmuştuk. Ikimizde arkamizi dönmek istememiştik kiyiya. Susmuştuk uzun bir hesaplaşmayla. Iki sevgili vardi yan masada; Umurlarinda bile degildi deniz, Alinlari birbirine degecekti az daha.
Igne iplik taşidim yanimda, bir düzen tutturamadim. Kadinlar da oldu elbet yaşamimda, Biri hariç hepsini bagişladim. Sinadim kendimi karşilikli aciyla, Ben hep ölüme ve aşka inandim.
Son yorumlar