Kafemsi Şiiri
kafemsi bir yerdi adı kafemsi
gözleme ve bir çay istedi
ve ardından da…
gözleriyle kendine bağladı beni
yan masada da terk edilmiş bir kadın sesi
aşktan yana dertliydi o da benim gibi
kalktık oradan geçtik caddeleri
kızılayı karanfili…
anlattı anlattı dinlemedi ki
kalbimin içinden gelen sesleri
istediğin neydi
bir aşk mıydı yoksa sevgimi
hayır hayır hiçbiri değildi
aşkımı sevgimi elinin tersiyle itti
bıraktı gitti güvenpark ta
tanımadan el gibi
Cemal Tuna Çağlayan
Bir önceki yazımız olan İstanbul'lu Kız Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.