İlk Yardım Şiiri
Adı kötüye çıkmış sokaklar gibi
ovalayıp duruyorum temiz yanlarını kalbimin.
Ne senden vazgeçmek sayılır ama bu,
ne de bir yangını bölüşmek seninle.
Aşk bir eksiklik olarak geliyor çoğu zaman
Her an itiraf edecek sanki
ağlayarak bir şeyleri.
Ve dışarıda insanlar
toprağa dönük yüzleri,
kırık birer anıyı
çağrıştıran elleriyle
anlamaya çalışan birbirlerini.
Adı kötüye çıkmış sokaklar gibi
onaramadığı yanları vardır çünkü insanın.
Bir de bakmışsın kulağın siren seslerinde
ve yüzün gözün telefon kesikleri.
Bir önceki yazımız olan Son Dünya Savaşı Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.