Hüzün Getirdi Şiiri
Senin gelişin gibi,yıllar hüzün getirdi.
Umutla yürüdüm de,yollar hüzün getirdi.
Ne piştim nede yandım,sevgi seline kandım,
Sözlerimden utandım,Diller hüzün getirdi.
Gitmeme bırakmadı,yeşil ışık yakmadı,
Gözyaşıma bakmadı,kullar hüzün getirdi.
Ak dediler karama,ilaç yoktu yarama,
Rüzgar savurdu amma,küller hüzün getirdi.
Gelecektim,yarındım,kötülükten arındım,
İpek libas büründüm,Çullar hüzün getirdi.
Yanlış haddini aştı,başın sonu yaklaştı,
Keseler doldu taştı,pullar hüzün getirdi.
Kendin otur,kendin kalk,bulunmaz derde ortak,
Talihim nasıl bir bak,Fallar hüzün getirdi.
Ardından baka kaldım,ipin ucunu saldım,
Gülşen’e girip aldım,güller hüzün getirdi
İzzettin Dönmez
Bir önceki yazımız olan Yine Mi Geldin Hüzün Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.