Hesaplaşma Şiiri
bir akrep bırakıyorsun gecenin yatağına
boşluğun basamaklarında oyuklar açıyorsun
yaşadıklarımız adına ne varsa yakıyorsun cehenneminde
biz değil miydik çıplak ayaklarla basan
yoksulluğun sıcak küllerine
pazarda, meyvelerin içinde bir uçurum arayan
kuşların alnında patlayan ikindi rüzgarında
ellerini kaybeden, sonra bulan
şafağa kır çiçekleri taşıyan, onca çaresizlik varken
biz değil miydik geçmişini geri isteyen
bozulmuş hesaptan
dağılmış yükseklikten
gerilmiş ağdan
anlatsın bize hiçliğin terazisinde tartılmış kumaşı
zamansız verilmiş karar, biçilimiş ufuk
ay ışığında soluklanan tırpan.
bir düşün, ağaçlardaki gün batımının ağırlığını
uzun gölgeleriyle akşama sokulan atları
balıkçının sepetindeki yılanbalıklarını
hemen görünüveren sabırsız birkaç yıldızı
bisikletiyle patikada ilerleyen genç kızın
saçlarına iliştirdiği papatyalar gibi
bir düşün, biz değil miydik şimşeğin acısını duyan?
kim unutabilir taşın yırtılan sesini
ölüme verilen sözden kim dönebilir
derler ki, insan ayrılınca bir ağaç sökülürmüş içinden
bak, bir orman sökülüyor ihanete uğrayınca
düşün, biz değil miydik kışı ve ateşi onaran?
Bir önceki yazımız olan Gülün İlkesi Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.