Gitmelerin Kıskacı Şiiri
Bağrıma yerleşti bir düğüm gibi adın
Ağlatarak bir sabah ezanına karşı dinsiz
Yorgun gitmelerin kıskacında bilincim
Baktığım her yerde suretin tazeleniyor
Bir sabah bir kanepede kıvranırken
Kara bir kedi bakıyor ağlayan yüzüme
Komşum tüm ayetleri bana yağdırıyor gibi
Ellerimi kokluyorum öyle umarsız öyle çocukça
Baktığım her yerde suretin tazeleniyor
Sol yanımı kurşunladığım o gece
Adında adımın harflerini miras bıraktım
Hüznümün odalarında sesini
Gittiğim her yerde bıraktım seni
Döndüğünde yoluna aşık bir semazen gibi
Ölen bir harf gibi adının
Başladığım yerde bekliyor gibiyim
Düşümün kökünü öğretmiştin bana
Derimin rengini,acımın soyadını
Ölen ayetlerin efsununu birde
Ama şimdi dönüşüyorsun beynimde
Gitmelerin kıskacında yanarken yüreğim
Öyküde esirdi şiir anımsar mısın
Yalınayaktı yaşlı bilge
Bir kör çiçekti elinde kuruyan
Bir varlık fiyaskosuydu düşlediği
Yaşamın kızınaydı dipsiz sadakat
Onaydı küfrün intiharı ansızın
Bir sabah ezanı aşksız bir öksürük sesinde
Ve ben gözlerimi yıldızları salmışken
Bir çocuk intihara düşerken emzik ezikliğinde
Yorgun gitmelerin kıskacında bilenirken bilincim
Ansızın bir sabaha karşı bir dua sesinde ağlatarak,
Ve ağlayarak gidiyorum kendime….
Edip Çakı
Bir önceki yazımız olan Gidiyorsun Ki Gittin Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.