Gidelim Anne Şiiri
Dokunduğu tende üşür insan
Yaşadığı hayatta unutulur
İnsan sevdiği insanda kaybolur
Ben kayıbım
Firari duyguların arkasında kayboldum
Tutun beni
Ölüm kurtuluş olmadı kaçmaya
Kaçmak uzaklaştırmaz insanı yaşamaya
Yakın, geriden gelen zamanı
Yarına çocuksu gözlerle bakacağım
Kavuşmaya çocuksu ellerle dokunacağım
Zamana kilitleyin beni
Bir ömre feda etmeyin çocukluğumu
Çok uzakta
Mesafelerde gördüm ben tarihi
Yazılan notları
Geçilen umutları
Ezilen hayatları gördüm ben
Gidelim buradan anne
Bu tarihten koparalım kendimizi
Üşüdüm ben
İlmiği boynuma geçirircesine üşüdüm
Üşüdüm ben
Zinciri ayaklarıma paslanırcasına üşüdüm
Üşüdüm ben
Ölümün soğukluğundayım anne
Pencereme güneş doğmadan
İçimde hasretin soğumadan
Gözlerime gözyaşların dolmadan
Gidelim anne
Bu ölüm geçmişse aramıza
Bu şehir mehlem olmuyorsa yaramıza
Tuz olmadan bu hasretlik yaramıza
Gidelim anne
Gidelim anne
Zamana yenik düşmeden
Düşen ilk kar tanesi üşümeden
Gidelim buradan anne.
Abuzer Güneş
Bir önceki yazımız olan Geldiler Ve Girdiler Aramıza Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.