Elele Yürüyorduk Şiiri
ELELE YÜRÜYORDUK
Bir sonbahar günüydü
El ele yürüyorduk
O uzun ışıl ışıl sokaklarda
Yağmur üstümüze yağıyordu
Oysa bizim bir şemsiyemiz bile yoktu
Islanıyor ama üşümüyorduk
Oturduk bir yere
Birer sıcak çay içtik
Yağmurda dinmişti artık
Yavaş yavaş güneş kendini gösteriyordu
Yerler ıslak su dolu
Ama güzel bir koku vardı
Toprak kokusu
Ne çok özlemişim
O kokuyu o sonbahar yağmurunu
Oysa o kadar çok yağmur yağardı
Ama sn yanımda olmazdın
İşte onun için başkaydı
O ışıl ışıl sokaklar
O içtiğimiz çaylar
Onun için başkaydı
Yağan yağmur
Dedim ya güzelim
Çünkü biz
El ele yürüyorduk
Hiç düşündün mü giderken
Geride neler bıraktığını
Hiç düşündün mü kimleri ağlattığını
Bırakıp gidiyorsun
Bir elveda demeden
Gidiyorsun beni son kez dinlemeden
Artık bitti ayrılmalıyız diyorsun
Geride neler bıraktın bilmiyorsun
Sanma ki gezdiğimiz tozlu sokaklar
Ya da mazide kalan anılar
Bilemedin sevgilim
Sen geride bir çift yaşlı göz bıraktın
Ve sevgiyle mutlulukla yoğrulmuş
Ama bir anda ayrılığın acı darbesi vurulmuş
Kırık bir kalp bıraktın
O kalp hiç düzelmeyecek ve senden başkasını sevmeyecek
Murat Demirhan
Bir önceki yazımız olan Ben Sana Ne Diyeyim Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.