Duyuyor musun Şiiri
Gençlik gitti, yaş kemale dayandı,
Kaç mevsim eskittin, sayıyor musun.
Bedeninde türlü dertler uyandı,
Gafil gönül, hâlâ uyuyor musun.
Erkenden kalkıp da sessiz seherde,
Ruhuna bir ışık yayıyor musun.
Huzura davet var minarelerde,
Ezan seslerini duyuyor musun.
Misafir olduğun fani dünyada,
Rabbinin emrine uyuyor musun,
Hani söz vermiştin Kaalû belâ’da,
Şimdi o sözünden cayıyor musun.
Hem ahiret, hem de dünya işinde,
Sırtını Rabbine dayıyor musun,
Ecel adım adım gezer peşinde,
Ayak seslerini duyuyor musun.
Abdil Yıldırım
Bir önceki yazımız olan İnce sızı Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.