Düş Seansları Şiiri
öykündü rüzgar
avuçları kanarken
kırkikindi vakti
yağmurla
sana
oysaki
düşebilirdim
hatta
öleyazarken
saçlarına
n’olur bırak
gitmem gereken bir şehrim var
öpmem gerek üstelik annemi
-çok özledim-
oysaki
ağlayabilirdim
ben de
yağmura karışıp
gözlerimle
göğü delebilirdim
gökkuşağını kanatıp
n’olur bırak
benimde açmam gereken
mayısın ellerine bıraktığım
çiçeklerim var
zozanın gözleri âmâdır
bilesin
oysaki
şu düş seanslarında kaybettim seni
n’olur hangi düşteysen düş artık
yorgunum beklemekten
Necla Develi
Bir önceki yazımız olan Ah Tabibim Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.