Deniz’e Çağrı Şiiri
Ruhun mavilik senin, bedeninki tuz ve su.
Sana kanamayışım anladım ki bu yüzden.
Bölünür birdenbire bir yunusun uykusu
Düşlerin serzenişi,kahrı belki bu yüzden.
Bak! Belirdi yıldızlar,hilal gülümsemekte
Ne zaman dek sürer ay ışığıyla raksın?
Nedir coşkun ve hoyrat dalgalardaki nükte?
Bu coşkunlukla gövden benim ruhuma aksın.
Nehir yatakları ki sana uzanan yollar,
Sana adanmış hayat,sahilde kum tanesi.
Şarkına eşlik eden haşin ıslıklı rüzgar,
Beyaz köpüklerinin en eski divanesi.
Ve ben! Gemisiz kaptan,ve ben! Yolcusuz gemi
Bilki, benim düşlerim heybetindeki sihir.
Yalnızca ben alırım gözlerindeki nemi.
Artık anlamalısın bende merhem ve zehir.
Ben hep sende yolcuyum,sen hep düşlerde yolcu
Başka hangi düşlere yetecekki soluğun?
Uykusuz gecelerin söyle nedir sonucu?
Söyle nereye varır sonu bu yolculuğun?
Gel de ruhuma tığ tığ hayallerini işle.
Unut büyüklüğünü mağrurluğunu unut.
Bitir yalnızlığını keskin bir terkedişle,
Ve sen ey Koca Deniz ürkek ellerimden tut.
Alkan Kangal
Bir önceki yazımız olan Gelin de Bizi Görün Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.