Deniz Olmalı Şiiri
Deniz olmalı dedi hayatımda
Hani şu yosun kokusunun insanın yüzüne vurduğu
Bir banka oturup martılara simit atıp uzaklara daldığın
Hayatın uzak yakın zamanlarının yaşandığı yer
Deniz olmalı
Deniz görmeliyim dedi pamuk pamuk sesiyle
Birden İstanbul oldum Kız Kulesi’nden Sultan Ahmet’ine.
İçimden bir deniz geçti o an, işte bu boğaz olmalı.
Ardından büyük bir adada yeşilliklere uzanmış gökyüzünü izlerken buldum kendimi
İki tekerlek üzerinde hiç kaybetmediğim çocuk günlerime dönüp pedal çevirdim.
Gülüşler yaşadım düşlerimde
İyi ki diye geçti içimden
Kocaman bir şehirde belkide yıllardır arayıp bulamadığım bir sakinlikti bu.
Bir rüyadan çok uzaktı.
Aşk’ın tarifi gibi biraz “sen ve ben” yeterliydi yaşamak için.
Haa.. Bir de İstanbul.
Burak Uysal
Bir önceki yazımız olan Denden Denden Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.