Deniz Kıyısındaki Kadın Şiiri
ezbere biliyorum bütün gizlerini
rüzgar gülünün imbatı tanıdığı kadar
ekmeğin adı susuzluğun adı açlığın adı
dorukları olgunlaştıran baş dönmesi
senin çıplak gövdeni yoğunlaştıran
açık suyun tanığı uzun kolların
toprağın yalnızlığı bacaklarının arasında
doğumun ve ölümün yalnızlığı
yatmışsın orada acı bir öykü gibi tıpkı
mutlu çağların destan kabartmalarında
sıcak çakılların yakıcı kumların arasında
isyanın gerçekliği senin duruşun
büyüyen bir çayırdır yaşamın senin
karanlığın üstüne iner her gece
örter onu tül perde duruluğuyla
deniz kıyısındaki kadın
benim uzak sevgilim
güneş işte böyle doğar darağacında
Özdemir İnce
Bir önceki yazımız olan Deniz Kıyısındaki Kadın Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.