Çıkmaz Sokak Şiiri
Gözlerimi kapattım, karşımda sen,
belki hayal belkide bir rüya,
çıkmaz bir sokakta yürüyorum.
korkuyorum, koşmaya başlıyorum.
bulamıyorum kendime bir yol.
seni görüyorum, dahada telaşlıyım.
birden sokağın başına koşasım geliyor.
sokağın sonundan başına koşuyorum.
yüzün beliriyor birden..
dizlerimden aşağısı kesiliyor sanki.
koşamıyorum, yığılıyorum.
sonra her düşüşten sonra olduğu gibi
kalkıyorum..
Daha güçlü koşuyorum şimdi.
daha bir inançla.. uçuyorum.
sokağın başına varıyorum,
çatal bir yol ayrımı işte..
diğerine dönüp koşuyorum..
bu yol çıkmaz bir sokak değil,
biliyorum..
sokağın ilerisi sisli görünsede,
yalnız değilsin.
Burak Uysal
Bir önceki yazımız olan Burada Kal Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.