Can Şarabı Şiiri
Can şarabın içti gönül
Ak teninden geçti gönül.
Çiçek çiçek açtı gönül
Rindce daldı da deryaya.
Bildik aşkı, ben’i attık
Tüm canları cana kattık.
Tarifsiz duygular tattık
Bülbülce gel bu sevdaya.
Arar ise Şems’i bulur
Mürid iken mürşid olur
Yoksa inan cüce kalır
Yüz çevirince ummana.
Damarların ya Hak derken
Hep bir olduk bir bak derken
Nefsi çözen ahmak derken
Şu kilidi tak imana.
O kilit ki güldür bağda
Nefis gezer taşta dağda
Zaman gelmiş tam bu çağda
Su istiyor bak imana..
Hallaç idi o pirimiz
Kaside-i Su pirimiz
Celalettin bu pirimiz
Şems ateşin yak imana.
O Muhyiddin sultan idi
Yunus da cana can idi.
Bu yol aşkı umman idi,
Ona girmek hak imana.
Dervişlere sultan olsan
Sufilere bir can olsan
Gariplere mihman olsan
Hepsi birdir ak imana.
Günahkârız biliyoruz
Temizlenmek diliyoruz
Dostum bekle, geliyoruz
Ayrılık bir ok imana.
Ol server-i hak Mustafa
Tüm halleri pâk Mustafa
Naçar olduk çok Mustafa
Aşktan taviz yok imana.
Fazıl İbaokurgil
Bir önceki yazımız olan Bir Nefes Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.