Babam Şiiri
El sallıyordu yaşlı babam
Ağlıyordu şakağından sızarak
Bakıyordu bana ağlayarak
İnsanla dopdoluydu her taraf yerlerde ıslak
Yalnızdı şimdi o
Anamı da almıştı toprak
Ne bir yeşil yaprak
Ne ümit bularak
Ağlıyordu şakağından sızarak
Neydi o
Ağlayan el sallayan
Kalabalık insan selinin içine dalan
Ağlayan gözleriyle beni arayan
Unutamıyorum ağladığını
Şimdi anlıyorum
Seni seviyorum
Ruhun şad olsun
Mehmet Cento
Bir önceki yazımız olan Ateşi külü Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.