Azıp Duruyor Şiiri
Kendin bir şey sanır çağın ayısı,
Çöplüğün başında gezip duruyor
Sanki olmuş bu âlemin dayısı,
Tafrayla çalımla tozup duruyor
Boynundaki kolye haça benziyor,
Toplumda yeri yok hiçe benziyor,
Soyu belli değil piçe benziyor
Bir de kağıt, kalem yazıp duruyor
Burnu çok büyümüş yukardan süzer,
Ütülü elbise giyinmiş gezer,
Çalımı havası yüreğim ezer
Herkese dudağın’ büzüp duruyor
Görmeyen ne bilsin bey imiş meğer
Sırtına vurulur gümüşten eğer,
Adam sanırlarda verirler değer,
Geceli, gündüzlü sızıp duruyor
Bellersin insandır vicdanı vardır,
Gülistan içinde vallahi hardır,
Hiç sıkıya gelmez mızgı çok dardır,
Olur olmazlara kızıp duruyor
Tevhidi avazın ayyuka çıkar
Böylesi namertten mazlumlar bıkar
Dişini gösterir salyası akar
Kuduz köpek gibi azıp duruyor
Aşık Tevhidi
Bir önceki yazımız olan Servet Avşar Hayatı, Yaşamı başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.