Anadolu Olmalıyız Şiiri
“Gelin olmuş gergefi yok ne fayda,
Biz bizi yeriz de elin oğlu uzayda…”
Nazlı gelin Anadolu,
İlim yumağını eline almış,
Gergef gergef örmekte körpe beyinleri.
Aydınlık işlemekte ilmik ilmik;
Sevda yüklemekte motif motif.
Tecrübe onda … yürek onda.
Yüzyıllarca beşiklik eder de medeniyetlere,
Nasıl bilmez yüksek medeniyetlerin en doruğunu?
Gerçi yüreğinin Çanakkale’sine köz düştüğünde
Kaybetmişti ilim yumağının ilmeklerini
Ama; bir silkinişte dökmüştü
Eteğine sarılan medeniyet kenelerini…
İlmek yanar da motif olur mu demeyin ha…
Parçalanmış yüreğe bir köz de siz atmayın.
Gönülden yana yana ilmek olunmaz mı?
Kardeş kardeşe ilmek olmadık mı yoksa?
Sarılmadık mı birbirimize?
Çanakkale’de, Sarıkamış’ta
İlmek olmadık mı?
Dumlupınar’da Balkanlar’da
Yana yana tarih dokumadık mı?
Dokuduk ya…
Öyleyse elimizde her şey.
İlmek olmak elimizde,
İlim yumağı Anadolu ellerinde.
“Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır.”
Diyen atanın evladı biziz de,
Sarılmaz mıyız dört elle ilime, irfana…
Sarılırız elbette.
Sarılırız da; dokuruz da ilmek ilmek Anadolu’yu…
O halde durmanın anlamı ne?
“Hadi sen de katıl,
İlim motifleriyle doku! ” der de Anadolu,
Durur muyum hiç.
Alırım elime kalemi; düşerim yollarına.
Layık bulursa şayet, can kurban Anadolu’ma…
Gezerim diyar diyar bir motifine,
İlmek olma kaygısıyla Anadolu’mda…
Heves benden, taktir ondan elbette.
Belki layık görmez
Gergefinin motifine acizane kulunu.
En azından bu hevesle karış karış
Adımlarım Anadolum yolunu…
“O yollarda arşın arşın yürümek
Her yiğidin harcı değil bilirim!
Anadolu’m yüreğimle ben sana
İlim irfan dokumaya gelirim.”
Yönüm sana kollarını aç bana,
Canım kurban yollarına sevdana..
Medeniyet yüklediğin meydana
İlim irfan dokumaya gelirim.
Şühedası toprak olmuş, aş olmuş.
Şahadet şerbeti içmiş,kuş olmuş.
İlim yapmak ruhumuza düş olmuş.
İlim irfan dokumaya gelirim.
Ezgileriyle bir çok yürek
Anadolu gergefine ilmek olmaya çıkmış.
Türküler dokumuş ilmek ilmek bu yürekler…
Türküler yükselmiş göklere;
”İstikbal göklerdedir” diye…
Göklerden yankı yankı
Göklerden türkü türkü
Göklerden ezgi ezgi
İlim irfan yağmış üzerimize…
Ne para ne pul bağlar gönülleri..
Ne silah ne bomba parçalar ruhu…
Tek yürek olmalı o zaman,
Tek ruh kenetlenmeliyiz birbirimize.
Küçücük menfaatlere satmamalıyız
Aydınlık yarınlarımızın ruhunu…
Ayrı ayrı motifimiz, parça parça neye yarar?
Ayrı ilmekten motif, ayrı motiften gergef
Parça parça millette küçük olmaz mı hedef?
İbrahim Cuma
Bir önceki yazımız olan Acımasız Bu Dünyam Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.