Affet Allah’ım affet Şiiri
Tutamadım yolunu
Affet Allah’ım affet
Şu günahkâr kulunu
Affet Allah’ım affet
Ezan okundu durdu
Sesi kapladı yurdu
Duysaydım ne olurdu
Affet Allah’ım affet
Namaz dedin kılmadım
Ömür biter sanmadım
Neden ibret almadım
Affet Allah’ım affet
Unuttum da dünümü
Zayi ettim günümü
Göremedim önümü
Affet Allah’ım affet
Öğrenmedim dinimi
Heder ettim kendimi
Kaybettim her şeyimi
Affet Allah’ım affet
Kuş değilim uçayım
Nerelere kaçayım
Kime derdim açayım
Affet Allah’ım affet
Kazıldı mezar kuyum
Can çıkar değişmez huyum
Boyun büktüm; ben buyum…
Affet Allah’ım affet
Halil Manuş
Bir önceki yazımız olan Adını boş ver Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.