Açılmış Kanat Şiiri
Saçların arasından
seyrediyorum gökyüzünü
her gün buraya gelerek
sen hep sırtın dönük
pencere önünde oturuyorsun
kar yağmış tepeler gibi.
Acının güzelliği
doğanın kederi
geçen her saniyede.
Ah, durgun ve buğulu
iri, beyaz krizantemler!
Şimdi günlerdin sandalyeni
pencere önüne çekiyorsun
sırtını bana dönüyorsun
sırlar yazılı olan sırtını.
Kalkıp pencere önüne gidiyorsun
AİUEO
sırtın bir nilüfer yaprağı gibi
yüzüyor suda.
Rüyanda beni görüyorsun
AİUEO
et olan ağzımı arıyorsun
kiraz çiçekleri
arasında bağırıyorsun
AİUEO
AİUEO
Aşka susamış diyorlar
bu sesi duyanlar.
Elini yanağını koyuyorsun sonra
şimdi burada
sırtın bana dönük.
Beni mi aldatıyorsun yoksa
yansıyan sen misin
seyrettiğimiz uzaklıklara.
Sırtın bana dönük kalacak
AİUEO
Ağzımı arayacaksın bacaklarında
Şıp!-diyen bir sesle
sona erecek çelişki
kurbağa atlayacak sulara.
Bir önceki yazımız olan Hüzünlü Isırgan Şiiri başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.